zondag 22 februari 2015

Eindelijk een bekentenis

Benny, een vriend uit de oorlog van Alexander, logeert een paar dagen bij hem. Bij Benny is de helft van zijn gezicht weggeschoten en daarom draagt hij een prothese. Toen ze samen een wandeling maakten zagen ze dat Agnes geslagen werd door haar man. Hij gaf haar een harde schop in de buik in de hoop dat ze een miskraam zou krijgen van haar baby van Julien. Benny heeft erger voorkomen door hem een kopstoot te geven waardoor hij helemaal van de wereld weg was.

De dochter van de barones, Cathérine is van plan om terug te komen en ze wil haar kinderen meenemen. Dat ga ik niet laten gebeuren, ik zorg ervoor dat ze aangehouden wordt, het maakt me niet uit voor wat. Ik had ooit geweigerd om Cathérine te helpen met haar bevalling omdat het een kind van de Duitsers was. Dit deed ik omdat een van de verkrachters van Anna ook de vader van was haar baby.

Ik bleef voor de eerste keer bij Alexander slapen, maar dat was slechts van korte duur want ik werd opgeroepen omdat Louise zelfmoord had proberen plegen. Ze had geprobeerd om haar slagaders door te snijden maar ik was er gelukkig op tijd bij. Toen we een dag later Thérèse gingen ondervragen over de mogelijke oorzaak van Louise haar zelfmoordpoging kwamen we eindelijk de waarheid te weten. Thérèse had Julien betaalt voor seks met haar omdat ze een opvolger nodig had voor de boerderij, maar ze betrapte Julien samen met Louise. Bovendien had hij ook vroeger nog seks gehad met Anna, hiervoor was Thérèse zo kwaad geworden dat ze hem de kop heeft ingeslagen. Guy denkt dat Thérèse wel een goede kans heeft om vrijgesproken te worden omdat er veel verzachtende omstandigheden zijn.


Alexander heeft me aangesproken over Raymond. Toen Alex in de oorlog zat was is stapelverliefd geworden op Raymond en ik zat samen met hem bij het verzet. De liefde was echter snel voorbij toen ik ontdekte dat hij een landsverrader was en hij informatie doorgaf aan de Duitsers. Ik was zo boos dat ik hem aan ons vakantiehuis in Frankrijk heb neergeschoten en begraven op de dag dat hij normaal naar de oorlog moest vertrekken. Niemand is er ooit achter gekomen en dat zal ook zo blijven.

dinsdag 17 februari 2015

Constant krijgt zijn verdiende loon

Ik ben de dag na het bezoek aan Constant ook eens bij Thérèse gegaan om haar te ondervragen over Alois. En wat bleek? Constant heeft in ons gezicht gelogen. Hij beweerde dat hij Alois niet kende, maar Thérèse haar vader wou dat ze met Constant in plaats van Alois trouwde. Dit was een goede reden om Constant nogmaals te ondervragen. Constant gedroeg zich op exact dezelfde manier als de vorige keer. Arrogant. Hij deed niet eens de moeite om te ontkennen dat hij Alois vermoord had, hij zei dat we geen enkel bewijs hadden en dat hij genoeg contacten had om niet in de gevangenis te geraken.

Later die dag ging ik bij de barones. Ik zag een man die met Marie praatte. Volgens de barones was dat de man die Marie zo toegetakeld heeft en is ze nog steeds verliefd op hem, maar voor hem is Marie niet meer dan een minares. Aurélie zat van binnen naar de boom te staren waarin Robert was opgehangen. Ze weet wie hem daar heeft gehangen, juist zijn naam weet ze niet. Maar het is dezelfde man die soms brieven komt afgeven aan Marie en dingen verkoopt aan de kokkin. Het moest Constant wel zijn. Ik ging met hem praten aan het Mariabeeld aan de heuvel maar hij bedreigde me met een mes. Hij heeft de moord op Alois en Robert bekend. Alois had hij vermoord omdat de vader van Thérèse zei dat hij dan wel met haar kon trouwen en Robert heeft hij vermoord omdat hij wist van de moord op Alois en hij het doorvertelt had tegen Julien De Wever. Julien had hem komen afpersen dus ik ging er van uit dat hij Julien ook vermoord had maar daarop reageerde hij verrast. Zijn antwoord zal ik wel nooit weten want ik heb hem een slag op zijn keel gegeven en ik ben naar Alexander gelopen. De hoofdveldwachter heeft hem ondervraagt en hij heeft in al zijn arrogantie twee moorden bekend. Dan vliegt hij toch nog achter de tralies, zijn verdiende loon.


Thérèse was zwanger. Al drie à vier weken, van iemand die niet van hier is beweert ze. Ze had bloedingen gehad waarbij ik heb moeten helpen. Ik snap het niet, Thérèse is niet het type vrouw dat met de eerste de beste man in bed duikt.

woensdag 4 februari 2015

Meteen drie moorden?

Op weg naar het nieuwe verhoor van Leonie, de hoer die De Wever zwanger had gemaakt vertelde Van De Cauter me schokkend nieuws. Blijkbaar was Maurice erbij toen de man van Agnes met Julien gevochten had en Maurice heeft Julien een kopstoot geven. Ik vind het vreemd dat hij dat voor mij verzwegen heeft, zou hij dan toch iets met de dood van Julien te maken hebben?

Ik was op bezoek op de barones en ging een wandeling maken in haar tuin. Daar zag ik Robert hangen in een boom. Ik voelde aan zijn pols en hij leefde nog maar ik kreeg het touw niet los dus vroeg ik aan Aurélie, de kleindochter van de barones om hulp te halen. Maar tevergeefs, tegen de tijd dat hij los was was hij al dood. Hij was vermoord. Ik ging zijn kamer doorzoeken en in zijn nachtkastje vond ik allemaal doodsprentjes van de lijken die we opgehaald hadden na de oorlog. Op een doodsprentje stond geschreven : ‘vermoord’. Het doodsprentje was van Alois Vandevelde. Alexander vertelde me dat Alois wou trouwen met Thérèse Vermeylen. Dit huwelijk is nooit door kunnen gaan door Alois zijn dood in de oorlog.

Bij het ophalen van de lijken had ook Constant Alaerts geholpen dus de hoofdveldwachter en ik zijn hem eens aan de tand gaan voelen. Net toen we wouden vertrekken kwamen Maurice en Alexander terug met mijn auto uit Leuven. Maurice kwam er al kokhalsend uitgestrompeld. Alexander vertelde me dat hij in een speciaal café verschillende drugs had genomen. We hebben ons bezoekje aan Constant hierdoor enkele dagen moeten uitstellen maar vandaag was het dan toch zo ver. Hij beweerde dat hij Alois niet goed kende. Constant beledigde me en Van De Cauter heeft hem een vuistslag op zijn gezicht gegeven en daarna zijn we vertrokken.